Article

Cr.ภาพ: Nittaya Kasemkosin
ต้องรู้จักเอะใจ..

เคยสังเกตกันบ้างไหมว่า
แม้ว่าเพียรปฏิบัติมานาน
สติยังคงตามหลัง
ความคิดและอารมณ์อยู่เสมอ

มันคิดไปก่อน
ปรุงไปแล้ว
ไหลเข้าไปในอารมณ์แล้ว
ทุกข์ไปแล้ว
แล้วก็มา ตามดู ตามรู้ ความคิดและอารมณ์ทีหลัง

ต้องคอย ”คิด“ เตือนตัวเอง
ว่าอย่าเข้าไปในความคิด
ให้กลับมารู้สึกตัว
ดึงๆผลักๆอยู่กับอารมณ์
ที่เกิดขึ้นแล้ว ทุกข์ไปแล้ว

เอาชนะอารมณ์ได้ ก็ดีใจ
เอาชนะอารมณ์ไม่ได้ ก็ทุกข์ใจ
การปฏิบัติจึงวนเวียนอยู่ตรงนี้

ผู้ภาวนาต้องรู้จักเอะใจ
ว่าเพราะอะไรจึงตามหลังอยู่เสมอ

ผู้รู้ที่ไหลเข้าไปในอารมณ์เช่นนี้
ไม่ใช่ผู้รู้ แต่เป็นผู้ทุกข์

ให้เริ่มด้วยการปลุกตัวรู้
ถ้าใจยังไม่ตั้งมั่น
…..อย่าตามเข้าไปดูความคิด.….
กลับมารู้ซื่อซื่อที่กาย
รู้เฉยเฉย
รู้ที่ไม่ได้รู้อะไร

อยู่กับเนื้อกับตัว
จนเป็นความเคยชิน
ความเคยชินนี้ฝึกได้
จึงต้องฝึกให้สม่ำเสมอ
ต่อเนื่อง

สติจึงจะไวกว่าความคิด
เพราะเป็นระบบอัตโนมัติของความเคยชิน

ใจจะเริ่มสงบตั้งมั่นอยู่กับตัวเอง
เมื่อใจตั้งมั่นแล้ว
จึงเกิดเป็นตัวรู้
ที่รู้ความคิด แต่ไม่ไหลไปตามความคิดและอารมณ์
ใจจึงพบความสงบ

#ทำถูกไม่นาน

อ.บี เพื่อนรู้สึกตัว
10 ส.ค. 67